Κάποτε τα social media ήταν χώρος διαλόγου. Τόπος ανταλλαγής απόψεων, έκφρασης, σύνδεσης. Σήμερα, πολλές φορές μοιάζουν περισσότερο με πεδίο μάχης. Και το χειρότερο; Δεν πολεμάς για την αλήθεια ή για ένα επιχείρημα. Πολεμάς απλώς για το δικαίωμά σου να… υπάρχεις.
Έχω βρεθεί σε τέτοιες καταστάσεις. Λες τη γνώμη σου – τεκμηριωμένα ή απλά με ειλικρίνεια – και αυτό που ακολουθεί δεν είναι διάλογος, αλλά χιονοστιβάδα ύβρεων, προσβολών, ψεμάτων. Βρίζουν εσένα, την οικογένειά σου, την προσωπικότητά σου. Δεν διαφωνούν. Επιτίθενται. Προσπαθούν να σε ακυρώσουν.
Και τότε αναρωτιέσαι:
Τι κάνεις όταν η διαφωνία δεν είναι διαφωνία αλλά καθαρή τοξικότητα;
1. Κατανοείς ότι δεν είναι προσωπικό – ακόμα κι όταν φαίνεται πως είναι
Οι άνθρωποι που βρίζουν αγνώστους στα social media συνήθως κουβαλούν δικά τους βάρη. Πολλοί από αυτούς δεν ψάχνουν αλήθεια ή διάλογο. Ψάχνουν στόχο για τον θυμό τους. Μην το παίρνεις προσωπικά – όσο σκληρό κι αν είναι.
2. Δεν απαντάς στην ίδια γλώσσα
Μπορεί να σε πνίγει το δίκιο. Να θέλεις να πεις τη “σωστή κουβέντα” που θα τους αποστομώσει. Αλλά η εμπειρία έχει δείξει ότι αυτό απλώς ταΐζει το τέρας. Η σιωπή σου είναι πιο δυνατή από την καλύτερη απάντηση. Γιατί η ψυχραιμία δεν είναι αδυναμία – είναι υπέρτατη δύναμη.
3. Φιλτράρεις – κυριολεκτικά και μεταφορικά
Μπλοκ, mute, περιορισμός απαντήσεων. Είναι εργαλεία που υπάρχουν για κάποιο λόγο. Δεν είναι ντροπή να προστατεύεις τον εαυτό σου. Το αντίθετο: είναι πράξη αυτοσεβασμού.
4. Μιλάς με τους δικούς σου ανθρώπους
Ένα κακόβουλο σχόλιο μπορεί να μείνει στο μυαλό σου περισσότερο απ’ ό,τι αξίζει. Μίλα με φίλους. Ξεκαρδίσου μαζί τους. Ή απλά πες: «Κοίτα τι μου έγραψαν…» και γέλα το. Μην αφήνεις την κακία να ριζώσει.
5. Επιλέγεις πότε αξίζει να μιλήσεις
Κάποιες φορές, ένα σχόλιο αξίζει απάντηση. Όχι για να πείσεις τον τοξικό, αλλά για να διαβάσει κάποιος άλλος. Ένας που θα καταλάβει. Ένας που θα νιώσει ότι δεν είναι μόνος. Αν επιλέξεις να απαντήσεις, κάν’ το με αξιοπρέπεια.
6. Θυμάσαι ποιος είσαι
Ο κόσμος έξω από το X είναι πιο όμορφος. Δεν σε ορίζει ένα tweet, ούτε ένα thread με προσβολές. Δεν χρειάζεται να τους αποδείξεις τίποτα. Δεν τους χρωστάς τίποτα.
Και κάτι τελευταίο…
Η δύναμη του ανθρώπου δεν φαίνεται στο ποιος φωνάζει πιο δυνατά. Φαίνεται σε εκείνον που παραμένει ήρεμος μέσα στη φασαρία. Αν ο κόσμος των social media σε απογοητεύει, δεν είσαι μόνος. Είμαστε πολλοί εκείνοι που εξακολουθούμε να πιστεύουμε στον διάλογο, στον σεβασμό και στην ευγένεια – όχι σαν αδυναμία, αλλά σαν επιλογή.
Αν έχεις κάτι να πεις, πες το…
Αν δεν έχεις τίποτα να αποδείξεις, μη μιλήσεις.
Και κυρίως – μην τους μοιάσεις.
