Θεία Πρόνοια; Τύχη; Ικανότητες; Δύσκολο να πεις τι απ’όλα προστάτεψε τον ειδικό πράκτορα του FBI Μάρτιν Σουάρες από τα αιμοβόρα ένστικτα του κολομβιανού καρτέλ της κοκαίνης, το οποίο ορκίστηκε να αποδομήσει, εισχωρώντας στην οργάνωσή τους.
Στο νέο βιβλίο του «Μέσα στο Καρτέλ: Πώς ένας μυστικός πράκτορας του FBI εισήγαγε λαθραία κοκαΐνη, ξέπλυνε μετρητά και διέλυσε μια κολομβιανή ναρκο-αυτοκρατορία», ο Σουάρες περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τον αδυσώπητο νόμο της μαφίας που διέπει τα περιβόητα συνδικάτα των κολομβιανών συμμοριών. Εκεί που η μοναδική χάρη που μπορείς να περιμένεις αν παραβείς τους κανόνες, είναι να φύγεις από τον μάταιο τούτο κόσμο αρτιμελής και με μια μόνο σφαίρα στο κεφάλι.
Αυτό πήγε να συμβεί και στον Σουάρες, όπως ο ίδιος περιγράφει, όταν η πραγματική του ιδιότητα έγινε τελικά γνωστή.
Η τύχη τον χτύπησε ελαφρά στον ώμο, όταν ο Σουάρες επέστρεφε από το πρωινό του jogging στο Πουέρτο Ρίκο τον Αύγουστο του 1994 και είδε έναν δολοφόνο να αναδύεται από τις σκιές, με ένα βαρύ περίστροφο Smith & Wesson στο χέρι του.
«Μην τρέχεις, γαμώτο», του φώναξε ο άντρας, όπως θυμάται ο Σουάρες «Δεν πρόκειται να ξεφύγεις από αυτές τις σφαίρες».
Ο Σουάρες, με 23 χρόνια εμπειρίας στη δουλειά, είχε αντιμετωπίσει Κολομβιανούς αφεντικά ναρκωτικών, λαθρέμπορους και δολοφόνους, αλλά αυτό ήταν διαφορετικό. Ο άντρας που έβαζε ένα όπλο στο πίσω μέρος του κεφαλιού του ήταν εκεί για να τον δολοφονήσει εν ψυχρώ μπροστά στην πόρτα του, ενώ η σύζυγός του και οι δύο γιοι του έλειπαν.
Ήξερε ακριβώς ποιος είχε παραγγείλει το χτύπημα: ο διαβόητος “Μαύρος Ταύρος” (El Toro Negro), ο αδίστακτος αρχηγός του North Coast Cartel. Ο Toro είχε κάποτε προειδοποιήσει τον Σουάρες: «Ανά πάσα στιγμή, μπορώ να φτάσω στην άλλη άκρη του κόσμου και να σε σκουντήσω στον ώμο».
Κι αυτό ακριβώς είχε συμβεί.
Η διείσδυση στη συμμορία
Ο Σουάρες είχε καταφέρει να εισχωρήσει στα καρτέλ του Medellín και του Cali από το 1988. Παρουσιάστηκε με το ψευδώνυμο «Manny», ως ένας τύπος «που δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να βοηθήσει τα κολομβιανά καρτέλ, φυσικά με το αζημίωτο. Αποστολή του ήταν να περάσει στο Μαϊάμι λαθραία κοκαΐνη αξίας 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων με βάρκες και αεροπλάνα (τα οποία θα κατάσχονταν όλα από ομοσπονδιακούς πράκτορες) και να ξεπλύνει εκατομμύρια δολλάρια για τον ίδιο τον Toro.
«Ούτε ένα γραμμάριο από αυτά τα ναρκωτικά δεν έφτασε ποτέ στους δρόμους», γράφει. «Διοχετεύσαμε κάθε πληρωμή που μας δόθηκε από το καρτέλ πίσω στα ταμεία της κυβέρνησης. Στην ουσία, η έρευνά μας για τα καρτέλ χρηματοδοτούνταν από τα ίδια τα καρτέλ».
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο Κολομβιανός βαρόνος των ναρκωτικών Πάμπλο Εσκομπάρ είχε μετατρέψει το καρτέλ Μεδεγίν σε μια πολυεθνική αυτοκρατορία, αντικαθιστώντας τον καφέ με κοκαΐνη ως το πιο επικερδές εξαγώγιμο προϊόν της χώρας του και κατακλύζοντας την Αμερική με σχεδόν 2 εκατομμύρια λίβρες προϊόντος ετησίως. Το Μαϊάμι, η πόλη καταγωγής του Σουάρες, έγινε το κύριο σημείο εισόδου των καρτέλ.
«Καθώς ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών μεγάλωνε σε κλίμακα και σημασία, ακόμη και κάποιες συλλήψεις και η κατάσχεση μερικών χιλιάδων δολαρίων δεν θα ήταν πλέον αρκετή», θυμάται ο Σουάρες. «Τα καρτέλ έβγαζαν τόσα πολλά χρήματα που κατέγραφαν τις απώλειες απλώς ως ”γενικό κόστος” επιχειρήσεων. Το FBI έπρεπε να διεισδύσει στα καρτέλ». Δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Καποιος έπρεπε να κάνει τη βρώμικη δουλειά.
Έτσι, η υπηρεσία έστησε για τον Σουάρες ένα γραφείο- βιτρίνα στη βιομηχανική νότια πλευρά του Μαϊάμι, μαζί με μια αποθήκη που λειτουργούσε και ως εταιρεία εισαγωγών-εξαγωγών. Εξωτερικά, ήταν μια επιχείρηση προϊόντων, που μετέφερε κιβώτια με πορτοκάλια και λαχανικά μέσω του λιμανιού.
Για να περάσει μέσα στα καρτέλ ως Μάνι, ο Σουάρες έπρεπε να μάθει πώς να σκέφτεται, να ενεργεί και να ζει σαν λαθρέμπορος. Το FBI τον έφερε σε επαφή με τον Ντιέγκο, έναν συνεργαζόμενο μάρτυρα και πρώην πιλότο του καρτέλ Μεντεγίν, ο οποίος του εξήγησε τις πολιτισμικές λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να χτίσουν ή να γκρεμίσουν έναν Νο1 εγκληματία – πώς να κάνει τα πάντα, από το να ξοδεύει χρήματα («Μην είσαι φτηνός», είπε ο Ντιέγκο) μέχρι να χρησιμοποιεί τη σωστή ορολογία. Αντί για «γιος σκύλας», για παράδειγμα, ένας πραγματικός λαθρέμπορος ναρκωτικών θα έλεγε «triple hijo de puta», που μεταφράζεται περίπου ως «τριπλός γιος πόρνης».
«Δεν βγάζει πολύ νόημα όταν το λες στα αγγλικά», παραδέχεται ο Σουάρεζ, «αλλά έτσι μιλούσαν».
Ο Σουάρεζ έπρεπε επίσης να μοιάζει με λαθρέμπορο με πολλά λεφτά. «Αγόρασα τα καλύτερα ευρωπαϊκά λινά, ιταλικά παντελόνια, τζιν υψηλής ποιότητας, καουμπόικες μπότες και τροπικά καπέλα», γράφει. Αφήνει ένα πυκνό μουστάκι, προσθέτει ένα Rolex με διαμάντια και ένα βαρύ χρυσό βραχιόλι στον καρπό του και μπαίνει πίσω από το τιμόνι πολυτελών αυτοκινήτων που αγόρασε το FBI: μια χρυσή Porsche 928, μια μαύρη Porsche 911 Carrera S, μια Bentley Continental.
«Για να ολοκληρώσω την ατμόσφαιρα, έβαλα περισσότερο αλαζονεία στο βήμα μου. Αύξησα την αλαζονεία μου», γράφει.
«Στα μάτια του καρτέλ, ήμουν ένας από τους πιο παραγωγικούς λαθρέμπορους ναρκωτικών στη Νότια Φλόριντα», γράφει. «Είχα ναυτικές και αεροπορικές δεξιότητες, ένα αξιόπιστο πλήρωμα και το θάρρος να περάσω τα ναρκωτικά τους πέρα από τα σύνορα».
H διπλή ζωή του βαρώνου ναρκωτικών
Τα καρτέλ τον εμπιστεύονταν, οι αγγελιοφόροι άρχισαν να εμφανίζονται στην πόρτα του και ο Μάνι έγινε αναπόσπαστο κομμάτι ενός υπόκοσμου που υποτίθεται ότι ήταν αδιαπέραστος.
Μια τυπική «ρίψη» έμοιαζε λιγότερο με διακίνηση ναρκωτικών και περισσότερο με μια σκηνή από ένα θρίλερ δράσης. Το πλοίο του για λαθρεμπόριο ήταν ένα δυσδιάκριτο αλιευτικό αστακών, αγκυροβολημένο σε «συγκεκριμένες συντεταγμένες» στα ανοιχτά των ακτών της Κούβας. Ένα αλιευτικό σκάφος Mako ορμούσε στα ανοιχτά για να παραλάβει το ωφέλιμο φορτίο.
Η παράδοση ήταν απλή στα χαρτιά. Ο Σουάρες θα έδενε το σκάφος με τους αστακούς, θα ετοίμαζε το Mako και θα περίμενε το μεταγωγικό αεροπλάνο που θα πετούσε κατευθείαν από την Κολομβία. Μόλις έφτανε από πάνω, το πλήρωμα θα άνοιγε τις πόρτες του και θα έριχνε σφιχτά τυλιγμένες δέσμες κοκαΐνης στη θάλασσα. Ο Σουάρες θα τις μάζευε πριν τις καταπιεί ολόκληρες η Καραϊβική.
Στην πράξη, επικρατούσε χάος.
«Ένα δυνατό σφύριγμα ακούστηκε από πάνω, το κυματιστό στρίγκλισμα ενός αεροπλάνου. Το καρτέλ είχε φτάσει», γράφει ο Σουάρες. «Και τότε άκουσα τον ήχο: ΜΠΑΜ! ΜΠΑΜ! ΜΠΑΜ!».
Κάθε σακούλα κοκαΐνης 45 κιλών έπεφτε στον ωκεανό σαν ψυγείο που εκτοξεύεται από την ταράτσα, προσγειώνοντας τόσο κοντά στο σκάφος του που μια λάθος γωνία θα μπορούσε να το είχε καταστρέψει.
Ο Σουάρεζ και το πλήρωμά του δούλευαν μανιωδώς καθώς το θαλασσινό νερό χυνόταν στο κατάστρωμα. «Πήραμε τόσο πολύ νερό που τα δέματα επέπλεαν στο πλοίο και παραλίγο να ξεβραστούν ξανά στη θάλασσα», θυμάται. Για τις επόμενες έξι ώρες, έσερναν δέματα στο πλοίο, κυνηγώντας τα καθώς παρασύρονταν από τα ρεύματα. Η απώλεια ακόμη και ενός θα προκαλούσε υποψίες.
Άλλες φορές, μια επαφή με τον κίνδυνο ήταν τόσο απλή όσο το δείπνο. Ο Σουάρεζ κάποτε κάθισε σε ένα εστιατόριο με τον Γκουστάβο, έναν διακινητή από τη Βόρεια Ακτή γνωστό ως Ελ Λόκο. Στη μέση της συζήτησης, η σύζυγος του Ελ Λόκο, η Έλλα, έσκυψε και ψιθύρισε επειγόντως: «Πρέπει να φύγουμε από εδώ. Αυτοί οι δύο τύποι, εκεί πέρα, είναι ομοσπονδιακοί. Μπορώ να μυρίσω έναν αστυνομικό από ένα μίλι μακριά».
Ο Σουάρεζ πάγωσε. Οι δύο άνδρες στο μπαρ ήταν πράγματι ομοσπονδιακοί πράκτορες. Ήταν οι άντρες του, που έκαναν παρακολούθηση. Για την Έλλα, ήταν απόδειξη ότι τα τείχη έκλειναν. Για τον Σουάρεζ, ήταν μια υπενθύμιση του πόσο λεπτή ήταν η γραμμή μεταξύ επιβίωσης και αποκάλυψης.
Τον Αύγουστο του 1994, το FBI χαρακτήρισε την επιχείρηση ολοκληρωμένη. «Πέταξα όλο τον εξοπλισμό μου με ναρκωτικά και τα ρούχα που χρησιμοποιούσα για ξέπλυμα χρήματος», γράφει ο Σουάρεζ.
Αλλά δεν ήταν εκτός κινδύνου. Ο σικάριος, που στα ισπανικά σημαίνει εκτελεστής, ήρθε μέσα σε λίγες μέρες. Ο Σουάρεζ αντεπιτέθηκε και ακούστηκαν πυροβολισμοί. «Η πλάτη μου κόλλησε και ένιωσα αίμα στο πρόσωπό μου».
Το αίμα δεν ήταν από σφαίρα αλλά από τη σπασμένη μύτη του. Ο εκτελεστής έφυγε τρέχοντας σε ένα γήπεδο γκολφ, με τον Σουάρεζ να τον κυνηγάει και να πατάει τη σκανδάλη. Ακούστηκε μόνο ένα κλικ. Είχε τελειώσει από σφαίρες.
Ο Σουάρεζ επέζησε και οι πυροβολισμοί έγιναν πρωτοσέλιδα στα τοπικά μέσα ενημέρωσης, παρουσιάζοντας ως μια αποτυχημένη εισβολή σε σπίτι. Οι πράκτορες τελικά έπιασαν τον δολοφόνο, αλλά αρνήθηκε να μιλήσει. Κανείς δεν μπορούσε να αποδείξει ότι ο Ελ Τόρο Νέγκρο είχε παραγγείλει το χτύπημα, αν και ο Σουάρεζ δεν αμφέβαλε ποτέ.
Ένα μήνα αργότερα, ένας εισαγγελέας των ΗΠΑ αποκάλυψε ένα κατηγορητήριο που έπεσε σαν κεραυνός στο ομοσπονδιακό δικαστήριο. Πενήντα δύο μέλη του καρτέλ της Βόρειας Ακτής και το δίκτυο συνεργατών του κατηγορήθηκαν για εγκλήματα από διακίνηση ναρκωτικών μέχρι ξέπλυμα χρήματος. Η λίστα περιελάμβανε τους πάντες: ο Daniel Mayer, ο Julio Tamez, τα ξαδέρφια Moore, ο ίδιος ο Toro. «Έκανε μια βουτιά μεγαλύτερη από μια δέσμη κοκαΐνης που έπεσε από αεροπλάνο στον ωκεανό».
Αλλά ο El Toro Negro εξαφανίστηκε. «Δεν τον βρήκαμε ποτέ», παραδέχεται ο Suarez. «Γλίστρησε στο σκοτάδι του εγκληματικού υποκόσμου της Κολομβίας και δεν άγγιξε ποτέ αμερικανικό έδαφος. Δεν καταφέραμε ποτέ να καταλάβουμε το πραγματικό του όνομα».
Ο Suarez επέστρεψε στο Σαν Χουάν το 1996 και το 1997 για να καταθέσει στο δικαστήριο, όχι ως Manny αλλά ως Ειδικός Πράκτορας Martin Suarez. «Όταν οι κατηγορούμενοι με είδαν να μπαίνω στην αίθουσα του δικαστηρίου με την επίσημη ενδυμασία μου – κομψό κοστούμι, κομμένα μαλλιά, ξυρισμένος – ήξεραν ότι θα πήγαιναν για τα καλά μέσα», γράφει ο Suarez. «Manny, ομοσπονδιακός πράκτορας; Δεν θα μπορούσε να είναι!»
Οι δίκες κατέληξαν σε καταδίκες και ο Σουάρες αποσύρθηκε από το FBI το 2011.
Πηγή: NY Post
