Το 1939, ένα 5χρονο περουβιανό κορίτσι από ένα φτωχό χωριό των Άνδεων μεταφέρθηκε σε ένα τοπικό νοσοκομείο με ένα ασυνήθιστα πρησμένο στομάχι. Η Λίνα ήταν ένα από τα εννέα παιδιά μιας φωτχής οικογένειας και οι γονείς της φοβόντουσαν ότι το αυξανόμενο εξόγκωμα στην κοιλιά της ήταν όγκος, αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν κάτι πολύ πιο ανησυχητικό.
Αφού έκαναν στη Λίνα μια πλήρη εξέταση, οι γιατροί έκαναν τη σοκαριστική διάγνωση. Η Λίνα ήταν επτά μηνών έγκυος. Στις 14 Μαΐου 1939, η Λίνα γέννησε ένα υγιές αγοράκι βάρους 6 λιβρών (3 κιλών) μέσω καισαρικής τομής. Ήταν ακριβώς 5 ετών, 7 μηνών και 21 ημερών, καθιστώντας την τη νεότερη μητέρα στην καταγεγραμμένη ιστορία.
«Είναι μια απολύτως απίστευτη ιστορία, αλλά αυτά τα πράγματα συμβαίνουν», λέει η Δρ. Έρικα Α. Έγκστερ, παιδοενδοκρινολόγος και καθηγήτρια Παιδιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα.
Η Λίνα αντιπροσωπεύει μια ακραία περίπτωση μιας σχετικά κοινής παιδικής πάθησης που ονομάζεται πρόωρη εφηβεία. Οι ενδοκρινολόγοι αντιμετωπίζουν ορμονικές διαταραχές και οι παιδοενδοκρινολόγοι όπως η Εγκστερ βλέπουν συχνά ασθενείς που εμφανίζουν εξωτερικά σημάδια εφηβείας – ανάπτυξη μαστού και έμμηνο ρύση στα κορίτσια, διόγκωση των γεννητικών οργάνων και αλλαγές στη φωνή στα αγόρια – σε νεαρή ηλικία.
Οι γιατροί στις ΗΠΑ ορίζουν την πρόωρη εφηβεία ως δευτερογενή σεξουαλική ανάπτυξη που ξεκινά πριν από την ηλικία των 8 ετών για τα κορίτσια και την ηλικία των 9 ετών για τα αγόρια (τα παιδιά των αφροαμερικανών συχνά ξεκινούν την εφηβεία λίγο νωρίτερα από τα λευκά ή τα ισπανόφωνα παιδιά).
Αλλά ένα νεαρό κορίτσι που εισέρχεται στην εφηβεία στα 6 ή 7, αν και ασυνήθιστο, απέχει πολύ από ένα 5χρονο που έχει ολοκληρώσει την εφηβεία, όπως ήταν η εκπληκτική περίπτωση με τη νεαρή Λίνα. Θα μπορούσε όντως να συμβεί αυτό;
“Το βλέπουμε αυτό, αλλά είναι εξαιρετικά σπάνιο”, λέει η Εγκστερ. «Τα τελευταία 10 χρόνια, το νοσοκομείο μας έχει διαγνώσει πρόωρη εφηβεία σε τέσσερα παιδιά ηλικίας 2 ετών και κάτω, αλλά τίποτα σαν αυτή την περίπτωση. Μια αναφορά ισχυρίστηκε ότι η Λίνα άρχισε να έχει έμμηνο ρύση στους 8 μήνες. Αυτή είναι η πιο πρώιμη περίπτωση πρόωρης εφηβείας που έχει καταγραφεί και δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο».
Ποιος ήταν ο πατέρας;
Ο Εσκομέλ και άλλοι πίεσαν τη Λίνα να αναγνωρίσει τον πατέρα του μωρού της, αλλά «δεν μπορούσε να δώσει ακριβείς απαντήσεις», έγραψε ο Εσκομέλ. Ο πατέρας της Λίνα κρατήθηκε για λίγο με την υποψία αιμομιξίας, αλλά αφέθηκε ελεύθερος (αρνήθηκε κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς). Η οικογένεια επέστρεψε στο χωριό τους και προσπάθησε να αποφύγει τον Τύπο και τις ιατρικές αρχές.
Ένας Αμερικανός παιδοψυχολόγος κατάφερε να εξετάσει τη Λίνα δύο χρόνια αργότερα.
«Η Λίνα έχει νοημοσύνη πάνω από το φυσιολογικό και το μωρό, ένα αγόρι, είναι απόλυτα φυσιολογικό και σωματικά καλύτερα ανεπτυγμένο από το μέσο παιδί Mestiza (Ισπανό Ινδιάνο)», έγραψε ο ψυχολόγος. «Σκέφτεται το παιδί ως αδελφό μωρό και το ίδιο ισχύει και για την υπόλοιπη οικογένεια».
Η Λίνα ονόμασε τον γιο της Γεράρδο από τον γιατρό που την φρόντιζε. Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, ο Γεράρδο δεν έμαθε ότι η Λίνα ήταν η μητέρα του μέχρι την ηλικία των 10 ετών.
Καθώς μεγάλωνε, η Λίνα απέρριπτε επανειλημμένα αιτήματα για συνεντεύξεις. Ως ενήλικας εργαζόταν ως γραμματέας για την Lozada, η οποία είχε γεννήσει το μωρό της. Τελικά παντρεύτηκε και καλωσόρισε ένα δεύτερο παιδί το 1972, 33 χρόνια μετά τη γέννηση του Γεράρδο.
Δυστυχώς, ο Γεράρδο πέθανε το 1979 σε ηλικία 40 ετών από καρκίνο των οστών. Σύμφωνα με άρθρο του Reuters το 2002, η Λίνα και ο σύζυγός της ζούσαν σε μια υποβαθμισμένη γειτονιά στη Λίμα εκείνη την εποχή που ονομαζόταν «Μικρό Σικάγο». Δεν είναι σαφές εάν είναι ακόμα ζωντανή σήμερα.
Τι θα μπορούσε να έχει προκαλέσει την πάθηση της Λίνα;
Οι περισσότερες περιπτώσεις πρόωρης εφηβείας είναι «ιδιοπαθείς», λέει η Εγκστερ, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει γνωστή αιτία, αλλά σπανιότερες περιπτώσεις εξαιρετικά πρώιμης έναρξης εφηβείας έχουν συνδεθεί με έναν καλοήθη όγκο στον εγκέφαλο γνωστό ως υποθαλαμικό αμάρτωμα.
Αυτός ο τύπος όγκου αναπτύσσεται στον υποθάλαμο, ένα τμήμα του εγκεφάλου που ελέγχει την υπόφυση, το όργανο που είναι υπεύθυνο για την παραγωγή και την απελευθέρωση ενός ευρέος φάσματος ορμονών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ρυθμίζουν τη σεξουαλική ανάπτυξη.
Σήμερα, τα παιδιά με συμπτώματα πρόωρης εφηβείας συνήθως αντιμετωπίζονται με συνθετικές ορμόνες που μπορούν να επιβραδύνουν ή να σταματήσουν την πρόοδο της εφηβείας μέχρι το παιδί να μεγαλώσει, λέει η Εγκστερ. Εάν η αιτία προσδιοριστεί ως υποθαλαμικό αμάρτωμα, ο όγκος μπορεί να αφαιρεθεί με ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση με λέιζερ.
