….’‘Στην Εξτρεμαδούρα η οικονομική κατάσταση της οικογένειας ήταν επισφαλής. Η μητέρα μου υπήρξε πάντοτε πολύ δημιουργική, ο άνθρωπος με τη μεγαλύτερη ικανότητα ανάληψης πρωτοβουλιών που έχω γνωρίσει. Στη Μάντσα λέμε «είναι ικανός να βγάλει από τη μύγα ξίγκι».
Ο δρόμος που μας έλαχε να μείνουμε δεν είχε φως, το πάτωμα ήταν από άψητη πλίθα, δεν υπήρχε τρόπος να φαίνεται καθαρό, με το νερό λάσπωνε. Ο δρόμος ήταν μακριά από το κέντρο του χωριού, το έδαφος σχιστολιθικό. Δεν νομίζω να μπορούσαν οι κοπέλες να περπατήσουν με τακούνια πάνω στις απότομες πλάκες. Για μένα δεν ήταν δρόμος, θύμιζε περισσότερο σκηνικό ταινίας για την Άγρια Δύση.
Η διαμονή εκεί ήταν σκληρή, αλλά φτηνή. Μας αποζημίωνε το γεγονός πως οι γείτονές μας αποδείχτηκαν θαυμάσιοι άνθρωποι και πολύ φιλόξενοι. Επίσης, ήταν αναλφάβητοι.
Ως συμπλήρωμα στον μισθό του πατέρα μου, η μητέρα μου άρχισε να διαβάζει και να γράφει γράμματα για λογαριασμό άλλων, όπως στην ταινία Κεντρικός σταθμός του Βάλτερ Σάλες. Τότε ήμουν οκτώ ετών – συνήθως έγραφα εγώ τα γράμματα κι εκείνη διάβαζε αυτά που λάβαιναν οι γείτονές μας. Σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, καθώς παρατηρούσα το κείμενο που διάβαζε η μητέρα μου, ανακάλυψα με έκπληξη πως δεν ανταποκρινόταν ακριβώς σ’ αυτό που ήταν γραμμένο στο χαρτί: η μητέρα μου σκαρφιζόταν εν μέρει αυτά που διάβαζε. Οι γειτόνισσες δεν το καταλάβαιναν, διότι αυτά που επινοούσε η μητέρα μου ήταν πάντα προέκταση της ζωής τους και έμεναν κατευχαριστημένες μετά την ανάγνωση. ….”
- Ο κινηματογράφος έχει γίνει η ζωή μου. Δεν εννοώ έναν παράλληλο κόσμο, εννοώ η ίδια μου η ζωή. Μερικές φορές έχω την εντύπωση ότι η καθημερινή πραγματικότητα είναι απλώς εκεί για να παρέχει υλικό για την επόμενη ταινία μου.
- Στην πραγματικότητα, οι γυναίκες στο σπίτι μας είχαν τα ηνία. Αν οι άνδρες είναι οι θεοί, οι γυναίκες δεν είναι μόνο οι πρόεδροι αλλά κι όλοι οι υπουργοί της κυβέρνησης.
- Ναι, οι γυναίκες είναι πιο δυνατές από εμάς. Αντιμετωπίζουν πιο άμεσα τα προβλήματα που συναντούν και γι’ αυτό είναι πολύ πιο εντυπωσιακό να συζητάμε γι αυτές. Δεν ξέρω γιατί ενδιαφέρομαι περισσότερο για τις γυναίκες, επειδή δεν πηγαίνω σε ψυχιάτρους και δεν θέλω να ξέρω γιατί.
- Ήθελα να εκφράσω τη δύναμη του κινηματογράφου να κρύβει την πραγματικότητα, ενώ παράλληλα είναι διασκεδαστικός. Ο κινηματογράφος μπορεί να γεμίσει τα κενά της ζωής σου και τη μοναξιά σου.
- Ήδη από πολύ μικρός, ήμουν μυθοπλάστης. Μου άρεσε να δίνω τη δική μου εκδοχή ιστοριών που όλοι γνώριζαν ήδη.
- Τόσο το σεξ όσο και ο θάνατος είναι αιώνια θέματα. Θα μπορούσατε να κάνετε χιλιάδες ταινίες με αυτό το θέμα, και είτε είστε ένας άνθρωπος που ζωγραφίζει, τραγουδάει, κάνει μια ταινία ή γράφει, αυτά είναι τα θέματα στα οποία θα επιστρέψετε. Αν δεν έχετε καμία από αυτές τις καλλιτεχνικές εκφράσεις, το σεξ είναι ένα από τα λίγα δώρα που σας έδωσε η φύση δωρεάν, οπότε είναι πολύ σημαντικό να το γιορτάσετε. Και μετά, με τον θάνατο, είμαστε καταδικασμένοι σε αυτό. Αυτό είναι απολύτως παρόν στη ζωή μας.
- Μια νεκρή αγάπη δεν πεθαίνει ποτέ.
- Είμαι πολύ βαρετός ταξιδιώτης. Δεν μιλάω. Δεν κάνω σεξ. Δεν πίνω αλκοόλ. Δεν κάνω ναρκωτικά. Αυτό που μου αρέσει στα αεροπλάνα είναι ότι νιώθω ότι μπορώ πραγματικά να συγκεντρωθώ. Συνήθιζα να γράφω πολλά πράγματα και πολλές ιδέες για τις ταινίες μου σε αυτή τη στιγμή που δεν βρίσκομαι πουθενά συγκεκριμένα όσον αφορά τον χρόνο, τον χώρο και τη γεωγραφία. Είμαι αιωρούμενος, και αυτή η αιώρηση μου ταιριάζει πολύ.
- Τα νοσοκομεία είναι μέρη όπου πρέπει να μείνεις για πολύ καιρό, ακόμα κι αν είσαι επισκέπτης. Ο χρόνος δεν φαίνεται να περνάει με τον ίδιο τρόπο στα νοσοκομεία όπως σε άλλα μέρη. Ο χρόνος φαίνεται να μην υπάρχει σχεδόν με τον ίδιο τρόπο όπως σε άλλα μέρη.
