Το ταξίδι ξεκίνησε όπως ξεκινούν όλα τα όμορφα πράγματα: με μια απόφαση της στιγμής. Ένα μεσημέρι στην Αθήνα, καθώς έπινα τον καφέ μου χαζεύοντας φωτογραφίες από αρχαία μνημεία και εξωτικά τοπία, ένιωσα αυτό το γνώριμο σκίρτημα. Η Αίγυπτος — ένας προορισμός που έμοιαζε πάντα πιο πολύ με θρύλο παρά με πραγματικότητα — με καλούσε. Δεν άργησα να πάρω τηλέφωνο στο ταξιδιωτικό γραφείο που εμπιστεύομαι εδώ και χρόνια, το Boutros Tours. Με έδρα την Αθήνα, αλλά με καρδιά στραμμένη στην Ανατολή, το γραφείο αυτό ειδικεύεται σε οργανωμένα ταξίδια στην Αίγυπτο, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Ήξερα πως μαζί τους δεν θα πήγαινα απλώς διακοπές — θα ζούσα μια εμπειρία.
Πρώτη στάση, το Κάιρο. Η πόλη με τύλιξε αμέσως με την έντασή της: κόρνες, παζάρια, αρώματα από κάρι και γιασεμί, φωνές, μουσικές. Μα πάνω απ’ όλα, Ιστορία.
Οι Πυραμίδες της Γκίζας στέκονταν αγέρωχες κάτω από τον ήλιο, σχεδόν εξωπραγματικές. Στάθηκα μπροστά στη Μεγάλη Πυραμίδα του Χέοπα κι ένιωσα το χρόνο να διαλύεται.
Πιο δίπλα, η Σφίγγα με κοιτούσε με εκείνο το αινιγματικό, αιώνιο βλέμμα. Είναι αλήθεια πως κανείς δεν ξέρει αν σε παρατηρεί ή σε περιφρονεί, αλλά νιώθεις ότι ξέρει κάτι που εσύ δεν θα μάθεις ποτέ.
Δεν θα μπορούσα να φύγω από την πόλη χωρίς να επισκεφθώ το GEM — το Grand Egyptian Museum. Ένα κτίριο φουτουριστικό, με έκταση που κόβει την ανάσα και εκθέματα που σε κάνουν να θες να μείνεις μέσα για μέρες. Αν και η πτέρυγα του Τουταγχαμών δεν έχει ανοίξει ακόμη για το κοινό, το υπόλοιπο μουσείο προσφέρει ήδη μια συγκλονιστική εμπειρία. Η αρχιτεκτονική του, η αίσθηση του χώρου, η προετοιμασία για κάτι μεγάλο — όλα συντελούν σε μια ατμόσφαιρα προσμονής και θαυμασμού.
Η διαμονή μου στο Marriott Cairo Hotel ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Ένα κλασικό ξενοδοχείο, με πολυτέλεια παλιάς εποχής και θέα στον Νείλο που δεν χορταίνεις. Τα βράδια απολάμβανα ένα cocktail στη βεράντα του, ακούγοντας τα αόρατα κύματα του χρόνου.
Έπειτα, η διαδρομή με οδήγησε στην Χουργκάντα, στην ακτή της Ερυθράς Θάλασσας. Η αντίθεση με το Κάιρο ήταν μαγική. Από το θόρυβο και την Ιστορία, περάσαμε στην ηρεμία και την απόλαυση.
Καθαρά νερά, κοράλλια, ψάρια όλων των χρωμάτων, χαλάρωση. Η Μαρίνα της Χουργκάντα έχει κάτι από νησιώτικο λιμάνι, γεμάτη ζωή και φως. Εκεί ήπια ίσως τον πιο δροσερό χυμό μάνγκο της ζωής μου, με μουσική να παίζει στο βάθος και την αίσθηση ότι όλα είναι πιθανά.
Το ξενοδοχείο μου εδώ, το Steigenberger Pure Lifestyle – Adults Only, ήταν μια όαση. Μόνο για ενήλικες, με μίνιμαλ αισθητική, πολυτέλεια χωρίς υπερβολές και μια χαλαρωτική ατμόσφαιρα που μου χάρισε στιγμές απόλυτης ξεκούρασης. Άνετα δωμάτια, απίστευτο πρωινό, προσωπικό που σε κάνει να αισθάνεσαι βασιλιάς.
Συνέχισα προς το El Gouna, για ένα διήμερο που έμοιαζε με καλοκαιρινό όνειρο. Ένας μικρός, πολυτελής παραθαλάσσιος οικισμός με κανάλια, βάρκες και γήπεδα γκολφ.
Η Abu Tig Marina ήταν το επίκεντρο των απογευματινών μου περιπάτων, ενώ οι παραλίες Zeytuna και Mangroovy με κράτησαν μέσα στο νερό περισσότερο απ’ όσο είχα φανταστεί. Το Steigenberger Golf Resort El Gouna συμπλήρωσε την εμπειρία με άνεση, ηρεμία και αρχιτεκτονική που σέβεται τον τόπο.
Τελευταίος σταθμός, το Λούξορ — ή αλλιώς, το ανοιχτό μουσείο της Αιγύπτου. Ο Ναός του Καρνάκ, η Λεωφόρος των Σφιγγών, ο Ναός του Λούξορ, η Κοιλάδα των Βασιλέων… Κάθε σημείο, κάθε πέτρα, έλεγε μια ιστορία. Ξεχωριστή στιγμή, η βόλτα με φελούκα στον Νείλο την ώρα που έδυε ο ήλιος. Εκεί δεν μιλούσα. Απλώς παρατηρούσα και ένιωθα.
Κι εκεί, στο Steigenberger Nile Palace, έκλεισε το ταξίδι μου όπως άρχισε: με σιωπηλές υποσχέσεις ότι θα ξαναγυρίσω.
Το Boutros Tours δεν μου οργάνωσε απλώς διακοπές. Μου έδωσε ένα κλειδί για να μπω σε έναν κόσμο που μέχρι τότε έβλεπα μόνο στις σελίδες των βιβλίων. Και για αυτό τους ευχαριστώ. Αν σκέφτεσαι να επισκεφθείς την Αίγυπτο, δεν έχεις παρά να τους εμπιστευτείς. Όλα τα υπόλοιπα θα τα αναλάβει ο Νείλος, οι θεοί και τα αστέρια.
