Ένα smartphone που βγήκε λαθραία από τη Βόρεια Κορέα αποκάλυψε τα απίστευτα επίπεδα ελέγχου που ασκεί η δικτατορία του Κιμ Γιονκ Ουν στον λαό της.
Το τηλέφωνο, το οποίο εξωτερικά δεν φαίνεται να διαφέρει από μια κανονική συσκευή, εξέδιδε προειδοποιήσεις σχετικά με τη χρήση λέξεων αργκό της Νότιας Κορέας στους χρήστες και διόρθωνε αυτόματα τη λέξη «Νότια Κορέα» ώστε να διαβάζεται «κράτος-μαριονέτα», σύμφωνα με έρευνα του BBC.
Επίσης, τραβούσε κρυφά ένα στιγμιότυπο οθόνης κάθε πέντε λεπτά, αποθηκεύοντας τις εικόνες σε έναν μυστικό φάκελο στον οποίο ο χρήστης δεν είχε πρόσβαση, αλλά ο οποίος πιθανώς ήταν προσβάσιμος από τις αρχές της Βόρειας Κορέας.
Όταν ο χρήστης προσπαθούσε να πληκτρολογήσει τη λέξη «oppa», που σημαίνει μεγαλύτερος αδερφός στα κορεατικά, αλλά έχει χρησιμοποιηθεί για να αναφερθεί σε έναν φίλο στη νοτιοκορεατική αργκό, το τηλέφωνο διόρθωνε αυτόματα τη λέξη στην πιο φιλική προς τους κομμουνιστές εναλλακτική, «σύντροφο».
Στη συνέχεια, εμφανιζόταν μια προειδοποίηση, προειδοποιώντας τον χρήστη του τηλεφώνου ότι ο όρος «oppa» μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μόνο για μεγαλύτερα αδέλφια, σύμφωνα με έρευνα του BBC.
Οι παράξενες οργουελιανές πρακτικές με μια πινελιά του 21ου αιώνα αποκαλύφθηκαν αφότου η Daily NK, ένας οργανισμός μέσων ενημέρωσης με έδρα τη Σεούλ, κρυφά έβγαλε το βορειοκορεατικό κινητό τηλέφωνο από τη χώρα στα τέλη του περασμένου έτους.
Είναι μόνο το τελευταίο παράδειγμα μιας δρακόντειας καταστολής της σύγχρονης τεχνολογίας από το αυταρχικό καθεστώς του Κιμ Γιονγκ Ουν, αποκαλύπτοντας ότι η δικτατορία μπορεί δυστυχώς να κερδίζει τη μάχη της τεχνολογίας.
«Τα smartphones αποτελούν πλέον αναπόσπαστο μέρος του τρόπου με τον οποίο η Βόρεια Κορέα προσπαθεί να κατηχήσει τους ανθρώπους», δήλωσε στο BBC ο Martyn Williams, ανώτερος συνεργάτης στο Κέντρο Stimson με έδρα την Ουάσινγκτον και ειδικός στη βορειοκορεατική τεχνολογία και πληροφορίες.
Η Βόρεια Κορέα «αρχίζει τώρα να αποκτά το πάνω χέρι» στον πόλεμο της πληροφορίας, προειδοποίησε.
Σε άλλα σημάδια σκλήρυνσης των κανόνων, η χρήση νοτιοκορεατικών φράσεων ή η ομιλία με νοτιοκορεατική προφορά χαρακτηρίστηκαν επίσημα ως κρατικό έγκλημα από τον Κιμ το 2023.
Μέλη των «ομάδων καταστολής νέων» φαίνονται να περιπολούν τους δρόμους, παρακολουθώντας τη συμπεριφορά των νεαρών Βορειοκορεατών.
Η 24χρονη αντιφρονούσα από τη Βόρεια Κορέα, Kang Gyuri, δήλωσε στο BBC ότι θα την σταματούσαν και θα την επέπλητταν επειδή έφτιαχνε τα μαλλιά της και ντυνόταν σαν Νοτιοκορεάτισσα. Διέφυγε από το καθεστώς με βάρκα το 2023 και τώρα ζει στη Νότια Κορέα.
Η Kang είπε ότι ομάδες ”μπράβων” θα κατάσχουν επίσης το τηλέφωνό της και θα διαβάσουν τα μηνύματά της για να ελέγξουν για τυχόν απαγορευμένους όρους της Νότιας Κορέας.
Αυτή η πιο σκληρή προσέγγιση από το καθεστώς του Κιμ αποτελεί απάντηση στις προσπάθειες της κυβέρνησης της Νότιας Κορέας να διαδώσει ανατρεπτικά μηνύματα βόρεια των συνόρων και να ανοίξει τα μάτια του βορειοκορεατικού λαού για το πόσο δραστικά διαφορετική είναι η ζωή στο Νότο.
Ενώ όλες οι εξωτερικές εφημερίδες και τα τηλεοπτικά κανάλια απαγορεύονται στο Βορρά, ένας μικρός αριθμός ραδιοτηλεοπτικών φορέων μπόρεσε να μεταδώσει κρυφά πληροφορίες στη χώρα αργά το βράδυ μέσω βραχέων και μεσαίων ραδιοφωνικών κυμάτων.
Χιλιάδες USB stick και κάρτες micro-SD που περιέχουν νοτιοκορεατικά δράματα και τραγούδια K-pop περνούν επίσης λαθραία πέρα από τα σύνορα κάθε μήνα, συχνά κρυμμένα μέσα σε κουτιά με φρούτα.
Μεγάλο μέρος αυτού του έργου χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, με ορισμένες προειδοποιήσεις ότι οι πρόσφατες περικοπές βοήθειας από τον Πρόεδρο Τραμπ θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την απόδοση του Κιμ στο πάνω χέρι.
«Ο λόγος για αυτόν τον έλεγχο είναι ότι μεγάλο μέρος της μυθολογίας γύρω από την οικογένεια Κιμ είναι κατασκευασμένο. Πολλά από αυτά που λένε στον κόσμο είναι ψέματα», είπε ο Μάρτιν Γουίλιαμς.
Για τους αντιφρονούντες όπως η Κανγκ, η πρώτη τους επαφή με τον έξω κόσμο ήταν μέσω ορισμένων από αυτές τις παράνομες ραδιοφωνικές εκπομπές και τα δράματα K-drama, τα οποία οδήγησαν στην απελπισία της να βγει από την κομμουνιστική δυστοπία.
«Ένιωσα τόσο ασφυκτική και ξαφνικά ένιωσα την ανάγκη να φύγω», είπε.
«Συνήθιζα να πιστεύω ότι ήταν φυσιολογικό το γεγονός ότι το κράτος μας περιόριζε τόσο πολύ. Νόμιζα ότι άλλες χώρες ζούσαν με αυτόν τον έλεγχο. Αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι ήταν μόνο στη Βόρεια Κορέα», είπε.
