Μόλις 12 ώρες εντατικής σωματικής άσκησης θα μπορούσαν να αυξήσουν τον κίνδυνο θανατηφόρας νόσου των κινητικών νευρώνων (MND), ισχυρίστηκε ένας από τους κορυφαίους νευρολόγους του Ηνωμένου Βασιλείου.
H είδηση προκάλεσε αίσθηση στη Βρετανία, όταν μάλιστα αυτή την εβδομάδα, ο θρύλος του ράγκμπι της Αγγλίας και νικητής του Παγκοσμίου Κυπέλλου, Λιούις Μούντι αποκάλυψε ότι είχε διαγνωστεί με την πάθηση σε ηλικία μόλις 47 ετών.
Η διάγνωσή του προκάλεσε νέες ανησυχίες σχετικά με τον πιθανό ρόλο ορισμένων αθλημάτων και έντονης δραστηριότητας στην ανάπτυξη της νόσου.
Η είδηση ήρθε να προστεθεί σε μια αλυσίδα παρόμοιων γεγονότων: Ο συναθλητής του και διεθνής Σκωτσέζος βπέθανε από την πάθηση τον Νοέμβριο του 2022, όπως και ο σταρ του ράγκμπι της Αγγλίας, Ρομπ Μπάροου, τον Ιούνιο του 2024.
Ο σταρ του ράγκμπι των Λέστερ και Γκλόστερ, Εντ Σλέιτερ, έλαβε επίσης την ίδια διάγνωση το 2022.
Τώρα, η καθηγήτρια Πάμελα Σο, κορυφαία ερευνήτρια στον κόσμο και ειδικός νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ, δήλωσε ότι «υπάρχει σύνδεση» μεταξύ της «έντονης σωματικής δραστηριότητας» και της MND, «ιδιαίτερα στους άνδρες».
Η ανίατη πάθηση επηρεάζει τον εγκέφαλο και τα νεύρα, στερώντας από τους πάσχοντες την ικανότητά τους να κινούνται, να τρώνε και τελικά να αναπνέουν.
Μιλώντας στο podcast Sports Agent Podcast, είπε: «Πάντα με εντυπωσίαζε ως νευρολόγος MND ότι η MND τείνει να συμβαίνει σε άτομα που είναι σε φόρμα και δραστήρια, είτε επαγγελματίες αθλητές είτε ηλικιωμένες κυρίες που βγάζουν βόλτα τον σκύλο τους πέντε χιλιόμετρα κάθε μέρα».
«Έτσι, πολύ σπάνια συμβαίνει σε άτομα που κάνουν καθιστική ζωή.
«Οι μελέτες που έχουμε κάνει δείχνουν ότι υπάρχει μια σύνδεση, ιδιαίτερα στους άνδρες παρά στις γυναίκες.
«Το έχουμε ορίσει στις μελέτες μας ως περισσότερες από 12 ώρες την εβδομάδα έντονης δραστηριότητας.»
«Μιλάμε για επίπονη προπόνηση κάθε μέρα. Νομίζω ότι η κανονική άσκηση που κάνουν οι άνθρωποι πιθανότατα δεν αποτελεί παράγοντα κινδύνου. Οι περισσότεροι αθλητές δεν αναπτύσσουν MND.
«Αλλά νομίζω ότι υπάρχει μια σύνδεση, και δεν είναι μόνο η επίπονη σωματική δραστηριότητα. Πρέπει να έχει να κάνει με τη γενετική σύνθεση ενός ατόμου.»
Μια πρόσφατη μελέτη, την οποία συνυπέγραψε ο καθηγητής Shaw και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό EBioMedicine, διαπίστωσε ότι η «συχνή επίπονη άσκηση» αύξησε τον κίνδυνο εμφάνισης MND — αλλά μόνο σε άτομα που είναι γενετικά ευάλωτα.
Πιστεύεται ότι τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στο σώμα κατά τη διάρκεια της επίπονης άσκησης θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια διαδικασία που ονομάζεται οξειδωτικό στρες στους κινητικούς νευρώνες — μερικά από τα μεγαλύτερα και πιο απαιτητικά σε οξυγόνο κύτταρα στο σώμα.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη και τελικά να προκαλέσει τον θάνατο των κυττάρων σε άτομα που έχουν αυτή τη γενετική ευπάθεια.
Τα αποτελέσματα επανέλαβαν επίσης τα ευρήματα μιας σουηδικής μελέτης, που δημοσιεύτηκε στο European Journal of Epidemiology, στην οποία συμμετείχαν σκιέρ αντοχής που συμμετείχαν στο Vasaloppet, έναν εξαντλητικό αγώνα 90 χιλιομέτρων.
Οι ταχύτεροι σκιέρ, αυτοί που βρίσκονταν στην κορυφή του φάσματος απόδοσης, είχαν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν MND από τον γενικό πληθυσμό.
Ωστόσο, οι σκιέρ που τερμάτισαν στη μέση της κατάταξης είχαν 50% χαμηλότερο κίνδυνο από τον μέσο όρο.
Η πάθηση είναι πιο συχνή σε άτομα άνω των 50 ετών, με τη μέση ηλικία για τη διάγνωση να κυμαίνεται μεταξύ 60 και 67 ετών.
Οι πάσχοντες μπορεί να διαπιστώσουν ότι έχουν δύσκαμπτα ή αδύναμα χέρια, πόδια ή πέλματα. Άλλα συνηθισμένα σημάδια είναι οι συσπάσεις, οι σπασμοί ή οι μυϊκές κράμπες.
Δεν υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες για να σταματήσει η πορεία της MND.
Δμηοσίευση: Daily Mail
