Ο Σεπτέμβριος είναι ένας παράξενος μήνας. Κουβαλάει μαζί του δύο αντίθετες διαθέσεις: από τη μία τη μελαγχολία για το καλοκαίρι που μόλις τελείωσε, κι από την άλλη την ελπίδα για μια νέα αρχή. Είναι σαν να περπατάς σε ένα μονοπάτι όπου πίσω σου αφήνεις τον ήλιο, τη θάλασσα και την ανεμελιά, και μπροστά σου ξεδιπλώνονται υποχρεώσεις, στόχοι και καινούριες προκλήσεις.
Ο μήνας της μελαγχολίας
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη νιώθει εκείνο το μικρό σφίξιμο στο στομάχι όταν τελειώνουν οι διακοπές. Το ημερολόγιο γράφει Σεπτέμβρης και ξαφνικά όλα αλλάζουν:
Τα σχολεία ανοίγουν.
Οι δρόμοι γεμίζουν ξανά κίνηση.
Τα γραφεία παίρνουν ζωή.
Τα καλοκαιρινά ρούχα μπαίνουν σιγά σιγά στο πίσω μέρος της ντουλάπας.
Η μετάβαση από την ανεμελιά στο «πρέπει» είναι πάντα δύσκολη. Εκεί που ήσουν ξυπόλυτος στην άμμο, βρίσκεσαι ξαφνικά να τρέχεις να προλάβεις deadlines, ραντεβού και πρωινά ξυπνήματα. Ο Σεπτέμβριος θυμίζει ότι τίποτα δεν κρατάει για πάντα.
Κι όμως, μέσα σε αυτή τη μελαγχολία υπάρχει και κάτι όμορφο. Γιατί η νοσταλγία είναι η απόδειξη ότι περάσαμε καλά, ότι γεμίσαμε εικόνες και εμπειρίες που θα μας συντροφεύουν τον χειμώνα.
Ο μήνας της νέας αρχής
Ο Σεπτέμβριος, όμως, δεν είναι μόνο αυτό. Είναι κι ένας μήνας-ευκαιρία. Έχει κάτι από την αίσθηση της Πρωτοχρονιάς, χωρίς τα βεγγαλικά και τις γιορτές. Ένα άτυπο restart.
Τι καλύτερη στιγμή να βάλεις νέους στόχους; Να ξεκινήσεις εκείνη τη συνήθεια που όλο αναβάλεις; Να μπεις ξανά στο γυμναστήριο, να γραφτείς σε ένα σεμινάριο, να κάνεις ένα καινούριο σχέδιο για τη δουλειά ή ακόμα και να αλλάξεις κάτι στην προσωπική σου ζωή.
Ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας που σε βάζει ξανά σε πρόγραμμα. Και όσο κι αν ακούγεται κουραστικό, στην πραγματικότητα μας δίνει την ευκαιρία να οργανωθούμε. Να φτιάξουμε λίστες, να ονειρευτούμε και να βάλουμε προτεραιότητες.
Ο Σεπτέμβριος των μικρών αποφάσεων
Δεν χρειάζεται πάντα να μιλάμε για μεγάλες αλλαγές. Μπορεί να είναι κάτι απλό:
Να καθαρίσεις τα συρτάρια σου.
Να βάλεις τάξη στις φωτογραφίες του κινητού.
Να ξεκινήσεις έναν περίπατο τα απογεύματα.
Να κλείσεις ένα ταξιδάκι για τον Οκτώβρη, ώστε να έχεις κάτι να περιμένεις.
Αυτές οι μικρές αποφάσεις δίνουν στον Σεπτέμβρη τον χαρακτήρα του μήνα της ανανέωσης.
Μελαγχολία ή αισιοδοξία;
Η αλήθεια είναι ότι δεν χρειάζεται να διαλέξουμε. Ο Σεπτέμβριος είναι και τα δύο: και μελαγχολία και αισιοδοξία. Είναι η γλυκιά θλίψη του καλοκαιριού που φεύγει, αλλά και η υπόσχεση ότι κάτι νέο ξεκινάει.
Και κάπως έτσι, αυτός ο μήνας μας μαθαίνει ότι η ζωή είναι γεμάτη κύκλους. Κλείνει ο ένας, ανοίγει ο άλλος. Δεν έχει σημασία αν ο Σεπτέμβριος σε βρίσκει με βαριά καρδιά ή με όρεξη για σχέδια. Σημασία έχει να τον ζήσεις.
Γιατί κάθε Σεπτέμβριος είναι μια ευκαιρία να ξεκινήσεις ξανά.
