Χιλιάδες Παλαιστίνιοι συγκεντρώθηκαν χθες, Δευτέρα (13/10) στη Ραμάλα για να περιμένουν την απελευθέρωση περίπου 2.000 Παλαιστινίων κρατουμένων και ατόμων που εξαφανίστηκαν βίαια, έχοντας απαχθεί από το Ισραήλ στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη και στη Γάζα στο πλαίσιο της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός.
Κάποιοι είχαν περάσει δεκαετίες στη φυλακή, άλλοι εξέτιαν ποινές ισόβιας κάθειρξης, ενώ οι περισσότεροι είχαν συλληφθεί μαζικά από το Ισραήλ κατά τη διάρκεια του διετούς πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας.
Το Πολιτιστικό Κέντρο της Ραμάλα ήταν το μέρος όπου συγκεντρώθηκαν οι οικογένειες των πολιτικών κρατουμένων που απελευθερώθηκαν και παντού υπήρχαν δάκρυα, αγκαλιές και προσδοκίες.
Συνολικά 250 Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι που εξέτιαν ισόβια ή μακροχρόνιες ποινές αποφυλακίστηκαν από ισραηλινές φυλακές. Σύμφωνα με το Γραφείο Τύπου των Παλαιστινίων Κρατουμένων, το Ισραήλ θα απελάσει 154 εξ αυτών.
Επιπλέον, το Ισραήλ απελευθέρωσε 1.718 Παλαιστινίους που, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, εξαφανίστηκαν βίαια από το Ισραήλ τα τελευταία δύο χρόνια του πολέμου στη Γάζα.
Πέντε από αυτούς είναι παιδιά κάτω των 18 ετών και δύο είναι γυναίκες, σύμφωνα με τον κατάλογο κρατουμένων που έλαβε το Al Jazeera.
Οι περισσότεροι από τους εξαφανισμένους από τη Γάζα κρατούνταν σε στρατόπεδα, όπου επικρατούσαν η απάνθρωπη μεταχείριση και τα βασανιστήρια, σύμφωνα με διεθνείς, ισραηλινές και παλαιστινιακές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι Παλαιστίνιοι κατήγγειλαν κακομεταχείριση, καθώς υπέστησαν σοβαρούς ξυλοδαρμούς, ιατρική παραμέληση, πείνα και ακόμη και βιασμούς.
Σύμφωνα με την Παλαιστινιακή Εταιρεία Κρατουμένων, 77 κρατούμενοι έχουν πεθάνει υπό ισραηλινή κράτηση από τις 7 Οκτωβρίου.
Σύμφωνα με στοιχεία που έλαβε το Al Jazeera, όλοι εκτός από εννέα από αυτούς τους κρατούμενους προέρχονται από τη Δυτική Όχθη και 157 από αυτούς είναι μέλη της Φατάχ, του κόμματος που ελέγχει την Παλαιστινιακή Αρχή που κυβερνά τμήματα της Δυτικής Όχθης.
Σύμφωνα με την Addameer, μια παλαιστινιακή οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα που παρακολουθεί τους πολιτικούς κρατούμενους, ο αριθμός των ατόμων που έχουν αιχμαλωτιστεί από το Ισραήλ αυξήθηκε από 5.200 σε 11.100 από τις 7 Οκτωβρίου 2023.
Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των κρατουμένων προέρχεται από την κατεχόμενη Δυτική Όχθη – 400 από αυτούς είναι παιδιά.
Ο Μουράντ Τζαντάλα, ερευνητής ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην παλαιστινιακή οργάνωση Al-Haq, δήλωσε στο Al Jazeera: «Το Ισραήλ προσπαθεί να καταστρέψει την παλαιστινιακή κοινωνία με διάφορους τρόπους, και η σύλληψη παιδιών είναι ένα από τα μέσα που χρησιμοποιεί για να το πετύχει».
«Μας χτυπούσαν και μας ταπείνωναν»
Ένας από τους Παλαιστινίους που απελευθερώθηκαν τη Δευτέρα ήταν ο αδελφός του ανταποκριτή του Al Jazeera, Ιμπραήμ αλ-Χαλίλι. Ο ισραηλινός στρατός συνέλαβε και τους δύο πέρυσι, κατά τη διάρκεια της χερσαίας επίθεσης στην πόλη της Γάζας. Ο Αλ-Χαλίλι αφέθηκε ελεύθερος αργότερα, ενώ ο αδελφός του παρέμεινε υπό κράτηση για 19 μήνες.
Όπως και οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι από τη Λωρίδα της Γάζας που φυλακίστηκαν μαζικά από το Ισραήλ, κρατήθηκε χωρίς κατηγορία ή δίκη.
Περιέγραψε τη δοκιμασία του ως «μεγάλη μάχη».
«Μας χτυπούσαν και μας ταπείνωναν. Υποφέραμε πολύ. Αλλά, δόξα τω Θεώ, όλα τελείωσαν τώρα», είπε ο Μοχάμεντ αλ-Χαλίλι.
Στη Χαν Γιουνίς, στη νότια Γάζα επικράτησε εφορία και χαρά, ο Αμπντάλα Αμπού Ράφε περιέγραψε την απελευθέρωσή του ως «υπέροχη αίσθηση».
«Ήμασταν σε ένα σφαγείο, όχι σε φυλακή. Δυστυχώς, ήμασταν σε ένα σφαγείο που ονομάζεται φυλακή Ofer. Πολλοί νέοι άνδρες βρίσκονται ακόμα εκεί. Η κατάσταση στις ισραηλινές φυλακές είναι πολύ δύσκολη. Δεν υπάρχουν στρώματα. Πάντα τα παίρνουν μακριά. Η κατάσταση με το φαγητό είναι δύσκολη. Τα πράγματα είναι δύσκολα εκεί», είπε.
Ένας άλλος απελευθερωμένος κρατούμενος, ο Γιασίν Αμπού Αμρά περιέγραψε τις συνθήκες στις ισραηλινές φυλακές ως «πολύ, πολύ κακές».
«Όσον αφορά το φαγητό, την καταπίεση και τους ξυλοδαρμούς, όλα ήταν άσχημα. Δεν υπήρχε φαγητό ή ποτό. Δεν είχα φάει για τέσσερις ημέρες. Μου έδωσαν δύο γλυκά εδώ και τα έφαγα», είπε.
Ο Σαέντ Σουμπάιρ, ο οποίος επίσης απελευθερώθηκε τη Δευτέρα, είπε ότι δεν ξέρει πώς να περιγράψει τα συναισθήματά του.
«Το συναίσθημα είναι απερίγραπτο», είπε. «Το να βλέπεις τον ήλιο χωρίς κάγκελα είναι ένα απερίγραπτο συναίσθημα. Τα χέρια μου είναι ελεύθερα από τις χειροπέδες. Η ελευθερία είναι ανεκτίμητη», προσέθεσε.
Μεταξύ των Παλαιστινίων που απελευθερώθηκαν περιλαμβάνονται δεκάδες εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας στη Γάζα. Η οργάνωση Healthcare Workers Watch αναφέρει ότι στον κατάλογο των Παλαιστινίων που απελευθερώθηκαν από τις ισραηλινές φυλακές περιλαμβάνονται τα ονόματα τουλάχιστον 55 εργαζομένων στον τομέα της υγείας, μεταξύ των οποίων 24 νοσηλευτές, επτά γιατροί και δύο παραϊατρικοί.
Από αυτούς, τουλάχιστον 44 «απήχθησαν από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής από τα νοσοκομεία όπου εργάζονταν», ανέφερε η οργάνωση, σημειώνοντας ότι 115 ακόμη Παλαιστίνιοι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας από τη Γάζα παραμένουν υπό ισραηλινή κράτηση.
Ο δρ. Μουάθ Άλσερ, συνιδρυτής και διευθυντής της Healthcare Workers Watch, δήλωσε ότι η «συστηματική απαγωγή εργαζομένων στον τομέα της υγείας από το Ισραήλ αποτελεί έγκλημα πολέμου», καθώς έχει οδηγήσει στη παράνομη κράτηση εξειδικευμένων επαγγελματιών του ιατρικού τομέα και στη στέρηση ιατρικής περίθαλψης από τους Παλαιστινίους.
Ο Άλσερ κάλεσε το Ισραήλ να «απελευθερώσει άμεσα και άνευ όρων όλους τους κρατούμενους εργαζομένους στον τομέα της υγείας, συμπεριλαμβανομένων των σωμάτων εκείνων που βασανίστηκαν μέχρι θανάτου κατά τη διάρκεια της κράτησής τους».
Ωστόσο η χαρά μετριάστηκε καθώς οικογένειες έλαβαν εντολή από το Ισραήλ να μην γιορτάσουν την απελευθέρωση των αγαπημένων τους προσώπων και να μην υψώσουν παλαιστινιακές σημαίες. Επιπλέον, οι οικογένειες των κρατουμένων που απελαθούν σήμερα πιθανότατα δεν θα μπορούν να ταξιδέψουν στο εξωτερικό για να τους συναντήσουν.
Ο Τζαντάλα, από την Al-Haq, πρόσθεσε ότι οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι απλώς ελπίζουν ότι η ανταλλαγή αιχμαλώτων θα σηματοδοτήσει το οριστικό τέλος του πολέμου του Ισραήλ στη Γάζα.
Πρόσθεσε ότι οι Παλαιστίνιοι είναι δυσαρεστημένοι που δεν θα απελευθερωθούν εξέχοντες Παλαιστίνιοι ηγέτες όπως ο Μαρουάν Μπαργούτι και ο Αχμέντ Σααντάτ.
Ο πρώτος είναι αναμφισβήτητα ο πιο διάσημος Παλαιστίνιος πολιτικός κρατούμενος, παραδοσιακά συνδεδεμένος με τη Φατάχ, ενώ ο δεύτερος ηγείται του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
Ο γνωστός Παλαιστίνιος γιατρός Χουσάμ αμπού Σαφία, ο οποίος απήχθη από το νοσοκομείο Καμέλ Αντουάν στη βόρεια Γάζα τον Δεκέμβριο του 2024, δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο των κρατουμένων που αναμένεται να απελευθερωθούν.
Σύμφωνα με παρατηρητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο Αμπού Σαφία έχει υποβληθεί σε σοβαρά βασανιστήρια και απομόνωση.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: Συμφωνία για τη Γάζα: Πλήρης ανάλυση του ICG – τι φοβάται, τι ελπίζει ο Νετανιάχου, γιατί δέχθηκε η Χαμάς, τα λάθη Μπάιντεν, οι παγίδες
Έμαθαν ότι ο αδελφός τους εξορίστηκε
Ωστόσο για κάποιους η χαρά μετριάστηκε μόλις έμαθαν ότι ο ένας από τους συγγενής τους τελούσε υπό απέλαση από το Ισραήλ. Η οικογένεια του Μοχάμεντ Αχμάντ Ιμράν από τη Χεβρώνα, ο οποίος είχε συλληφθεί τον Δεκέμβριο του 2022 και είχε καταδικαστεί σε 13 φορές ισόβια συγκλονίστηκε και η χαρά έγινε λύπη μόλις έμαθε τα νέα.
Η Ιμπτισάμ και ο αδελφός της Ραέντ Ιμράν είχαν έρθει στη Ραμάλα πριν από δύο ημέρες, αφού έλαβαν τηλεφώνημα από τον Μοχάμεντ από την ισραηλινή φυλακή όπου κρατούνταν, ο οποίος τους είπε ότι θα ήταν μεταξύ των κρατουμένων που θα απελευθερώνονταν στη Δυτική Όχθη.
Όταν όμως έφτασαν στο πολιτιστικό κέντρο της Ραμάλα το πρωί της Δευτέρας, τους είπαν ότι ο Μοχάμεντ ήταν όντως στη λίστα, αλλά ότι ήταν ένας από τους περισσότερους από 100 κρατούμενους που το Ισραήλ είχε αποφασίσει να εξορίσει.
Ο Ταμέρ Καρμούτ, αναπληρωτής καθηγητής δημόσιας πολιτικής στο Ινστιτούτο Μεταπτυχιακών Σπουδών της Ντόχα, δήλωσε στο Al Jazeera ότι αυτές οι διαταγές απέλασης ισοδυναμούν με αναγκαστική μετακίνηση αυτών των ατόμων.
Επιπλέον, επειδή το Ισραήλ καθιστά σχεδόν αδύνατο για ορισμένους Παλαιστινίους να ταξιδέψουν εκτός Παλαιστίνης, οι οικογένειες αυτών των κρατουμένων ενδέχεται να μην τους ξαναδούν ποτέ.
Ο Ραέντ εξακολουθούσε να μην μπορεί να πιστέψει, αναπολώντας τις τελευταίες ημέρες και όλα όσα είχαν συμβεί και τον έκαναν να είναι σίγουρος ότι ο αδελφός του θα επέστρεφε στο σπίτι.
«Έλαβα ένα τηλεφώνημα από έναν Ισραηλινό αξιωματικό… Μας είπε να μην δείξουμε χαρά και να μην δεχτούμε ευχές», είπε, περιγράφοντας μια συνηθισμένη εμπειρία για τις παλαιστινιακές οικογένειες: απειλές από τις ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας – βίας, συλλήψεων και χειρότερων, αν έδειχναν οποιαδήποτε χαρά για την επιστροφή του αγαπημένου τους προσώπου στο
Η Ιμπτισάμ φαινόταν εξαντλημένη και δακρυσμένη.
«Ήμουν τόσο χαρούμενη όταν έμαθα ότι ο Μοχάμεντ θα απελευθερωνόταν. Φύγαμε από τη Χεβρώνα πριν από δύο ημέρες… Ήθελα να είμαι η πρώτη που θα τον υποδεχόταν. Αλλά όλη αυτή η εξάντληση από τη μετακόμιση και την αναζήτηση ενός μέρους για να μείνουμε εδώ, άξιζε τον κόπο. Ήμουν σίγουρη ότι όλη η κούραση θα εξαφανιζόταν τη στιγμή που θα τον συναντούσα», είπε με ένα θλιμμένο χαμόγελο.
«Οι απειλές της κατοχής χάλασαν τη χαρά μας και μας έκαναν να αναστατωθούμε», πρόσθεσε. «Η χειραγώγηση των ονομάτων και των πληροφοριών ήταν σκόπιμη, και αυτό είναι που μας εξόργισε. [Αλλά] θα μείνω εδώ μέχρι να απελευθερωθεί ο τελευταίος κρατούμενος. Δεν μπορώ να περιγράψω τι νιώθω… δεν υπάρχουν λόγια», προσέθεσε.
Αντίστοιχη περίπτωση ο Παλαιστίνιος μυθιστοριογράφος Μπασίμ Χαντακτζί, ο οποίος έφτασε στην Αίγυπτο μετά την αποφυλάκισή του από ισραηλινή φυλακή. καθώς ήταν ανάμεσα στους εξορισμένους.
Ένα βίντεο που μοιράστηκε το Παλαιστινιακό Κέντρο Πληροφόρησης δείχνει τον αδύνατο Χαντακτζί να γίνεται δεκτός από υποστηρικτές κατά την άφιξή του στην Αίγυπτο, φορώντας παραδοσιακό παλαιστινιακό
Ο Καντάκτζι συνελήφθη το 2004, σε ηλικία 21 ετών, με την κατηγορία της τρομοκρατίας και καταδικάστηκε σε τρεις φορές ισόβια για μια θανατηφόρα βομβιστική επίθεση στο Τελ Αβίβ.
Το 2024, ο Χαντακτζί έλαβε το Διεθνές Βραβείο Αραβικής Μυθοπλασίας (IPAF) για το μυθιστόρημά του «Μια μάσκα, το χρώμα του ουρανού», ένα από τα πολλά βιβλία που έγραψε ενώ βρισκόταν σε ισραηλινή φυλακή.
Επίσης, στην είσοδο του Πολιτιστικού Κέντρου της Ραμάλα στεκόταν ο Μπασάμ αλ-Ζεΐρ, ένας 60χρονος άνδρας από τη Ντούρα, νότια της Χεβρώνας, με κουρασμένο αλλά ενθουσιασμένο πρόσωπο.
Απελευθερώθηκαν μετά από 20 χρόνια
Ανυπομονούσε για μια επανένωση που περίμενε εδώ και 23 χρόνια, με τον αδελφό του Χάνι, έναν 50χρονο πατέρα επτά παιδιών και με τον ξάδελφό τους Αραφάτ αλ-Ζέιρ.
Ο Χάνι συνελήφθη στις 28 Ιουνίου 2002 και καταδικάστηκε σε 25 χρόνια φυλάκισης, από τα οποία εξέτισε τα 23. Ο Αραφάτ συνελήφθη την ίδια περίοδο και καταδικάστηκε σε 35 χρόνια φυλάκισης.
Ο Μπασάμ είπε ότι ήταν «μια ευχάριστη έκπληξη» να μάθει ότι οι δύο άνδρες θα αφεθούν ελεύθεροι.
«Το όνομα του ξαδέλφου μου Αραφάτ ήταν στην πρώτη λίστα και, ακριβώς στις 2 τα ξημερώματα, ανακοινώθηκε και το όνομα του αδελφού μου Χάνι. Δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε και αρχίσαμε αμέσως να ετοιμαζόμαστε για να πάμε στη Ραμάλα».
Ο Μπασάμ δεν έχει δει τον αδελφό του για πάνω από δύο δεκαετίες, καθώς στην οικογένεια απαγορεύονταν οι επισκέψεις, πιθανώς επειδή ο ίδιος ο Μπασάμ είχε προηγουμένως κρατηθεί.
«Με συνέλαβαν περισσότερες από μία φορές και μου απαγόρευσαν να τον δω, ακόμη και κατά τη διάρκεια οικογενειακών επισκέψεων, σαν να ήθελαν ο χωρισμός μας να παραμείνει αιώνιος», ωστόσο, πρόσθεσε: «Η ελευθερία έρχεται… ακόμα κι αν καθυστέρησε 23 χρόνια».Παρά τη χαρά του, ο Μπασάμ είναι απογοητευμένος και λυπημένος.
Από τη μία πλευρά, είπε, ήξερε ότι η απελευθέρωση των κρατουμένων έχει ένα απερίγραπτο κόστος που ο λαός της Γάζας έπρεπε να αντέξει για δύο χρόνια.
Από την άλλη πλευρά, οι περιορισμοί που επιβάλλουν οι Ισραηλινοί στις οικογένειες των κρατουμένων τους εμποδίζουν να εκφράσουν τη χαρά τους που οι αγαπημένοι τους επέστρεψαν στο σπίτι.
«Περιμέναμε ένα τέταρτο του αιώνα [για αυτή την απελευθέρωση]… αλλά μας στέρησαν ακόμη και τη χαρά», είπε στο Al Jazeera, με δάκρυα στα μάτια.
«Ήμασταν σε σφαγείο, όχι σε φυλακή, μας χτυπούσαν και μας ταπείνωναν» – Σε κλίμα χαρμολύπης επέστρεψαν οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι
AP Photo/Majdi Mohammed)
Τότε έφτασε το λεωφορείο και οι κρατούμενοι άρχισαν να βγαίνουν και ο Μπασάμ έσπευσε μπροστά μαζί με μέλη άλλων οικογενειών, ανυπόμονος να δει τον αδελφό και τον ξάδελφό του.
Αλλά η συνωστισμός των ανθρώπων στις πόρτες του λεωφορείου ήταν υπερβολικός, και ο Μπασάμ παραπάτησε, πέφτοντας λίγο πίσω και φωνάζοντας «Χάνι! Χάνι!» με την ελπίδα ότι ο αδελφός του θα τον άκουγε.
Τελικά, οι αδελφοί επανενώθηκαν και τα δάκρυα έτρεχαν καθώς αγκάλιαζαν ο ένας τον άλλον και προσπαθούσαν να συμπυκνώσουν πολλά συναισθήματα σε εκείνες τις στιγμές.
Όταν ρωτήθηκε για το τι περνούσε από το μυαλό του, ο Χάνι κούνησε το κεφάλι και είπε «Αυτό το συναίσθημα δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια…».
Ο Αραφάτ δεν ήταν μέρος αυτής της τρυφερής στιγμής. Η υγεία του είχε επιδεινωθεί τόσο πολύ στην ισραηλινή φυλακή που χρειάστηκε να τον βοηθήσουν να κατέβει από το λεωφορείο και να τον μεταφέρουν αμέσως για να τον εξετάσουν οι γιατροί.
Η ανακούφιση που ένιωθε ο Χάνι που βγήκε από τη φυλακή και είδε τον αδελφό του μετά από τόσο καιρό ήταν εμφανής στο πρόσωπό του, όπως και η κούραση από το χρόνο που πέρασε στη φυλακή.
Αυτός και ο Αραφάτ κρατούνταν στη φυλακή Ραμόν μέχρι που, λίγο πριν την αποφυλάκισή τους, τους είπαν ότι θα μεταφερθούν στην Όφερ, μια άλλη φυλακή που οι Παλαιστίνιοι γνωρίζουν ότι είναι συνήθως ο τελευταίος χώρος κράτησης για τους κρατούμενους που πρόκειται να αποφυλακιστούν.
Απειλήθηκαν, είπε ο Χάνι, αλλά η χαρά της μεταφοράς τους στη φυλακή Όφερ ήταν πιο δυνατή.
«Ένιωσα την αναπνοή μου να επιστρέφει, σαν να είχε επιστρέψει η ζωή. Το πιο δύσκολο πράγμα στην αιχμαλωσία δεν είναι τα τείχη ή οι αλυσίδες, αλλά το πέρασμα του χρόνου μακριά από τις οικογένειές μας. Συνήθιζα να μετράω τα χρόνια με βάση τις φωτογραφίες των παιδιών μου που μεγάλωναν», είπε.
Κηδεία την ημέρα των απελευθερώσεων
Οι άνθρωποι στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη ήταν πανευτυχείς για την απελευθέρωση των Παλαιστινίων, ωστόσο κάποιοι έπεσαν στα γόνατα και άρχισαν να κλαίνε από απογοήτευση όταν ανακάλυψαν ότι τα μέλη της οικογένειάς τους, οι γιοι τους, οι κόρες τους, δεν ήταν μεταξύ όσων απελευθερώθηκαν.
Ο Παλαιστίνιος δημοσιογράφος και φωτογράφος, Σαλέχ Αλιτζαφαραουί κηδεύτηκε την ίδια μέρα που ο αδελφός του Νατζί Αλιτζαφαραουί αποφυλακίστηκε από ισραηλινή φυλακή στο πλαίσιο ανταλλαγής ομήρων-αιχμαλώτων τη Δευτέρα.
Ο Σαλέχ σκοτώθηκε στη Γάζα την Κυριακή από μια πολιτοφυλακή που υποστηρίζεται από το Ισραήλ, ενώ κάλυπτε τις συγκρούσεις της με τις δυνάμεις ασφαλείας της Χαμάς, σύμφωνα με πληροφορίες που του Al Jazeera.
«Ήμασταν σε σφαγείο, όχι σε φυλακή, μας χτυπούσαν και μας ταπείνωναν» – Σε κλίμα χαρμολύπης επέστρεψαν οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι
(AP Photo/Majdi Mohammed)
Σε ένα από τα τελευταία του βίντεο, ο Σαλέχ ευχαρίστησε όλους όσους στάθηκαν στο πλευρό της Παλαιστίνης «με οποιονδήποτε τρόπο» τα τελευταία δύο χρόνια, είτε μέσω μποϊκοτάζ, συμμετοχής σε διαδηλώσεις ή καθιστικών διαμαρτυριών είτε με άλλα μέσα.
«Πολλές τραγωδίες θα αρχίσουν να εμφανίζονται τις επόμενες ημέρες», είπε, χωρίς να γνωρίζει ότι ο θάνατός του θα ήταν μία από αυτές. «Μείνετε πάντα με τη Γάζα. Είμαστε οι νόμιμοι ιδιοκτήτες αυτής της γης και θα παραμείνουμε πάντα σε αυτή τη γη και θα την ξαναχτίσουμε, και θα ξαναχτίσουμε τη Γάζα για να είναι ακόμα καλύτερη από ό,τι ήταν πριν», πρόσθεσε.
Επιστροφή σε μία «άγνωστη» Γάζα
Παράλληλα όμως οι απελευθερωμένοι Παλαιστίνιοι επιστρέφουν σε μια Γάζα που δεν αναγνωρίζουν. Επιστρέφουν σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν σπίτια, δημόσιες εγκαταστάσεις, σχολεία και ιατρικές εγκαταστάσεις.
Πολλοί από τους απελευθερωμένους Παλαιστίνιους χρειάζονται άμεση ιατρική περίθαλψη, αλλά οι εναπομείναντες ιατρικές εγκαταστάσεις δεν διαθέτουν τους πόρους για να παρέχουν την απαραίτητη φροντίδα λόγω των βομβαρδισμών, της παρεμπόδισης της ιατρικής βοήθειας και των προμηθειών.
Η Γάζα είναι εντελώς διαφορετική από τη Γάζα πριν από δύο χρόνια. Υπάρχει απόλυτη καταστροφή και ερήμωση όλων των μέσων διαβίωσης, σε σημείο που φαίνεται αδύνατο να ζήσει κανείς εκεί, και είναι πολύ δύσκολο να επιβιώσει κανείς. Υπάρχει λοιπόν μεγάλη αβεβαιότητα, αν και αναμειγνύεται με λίγη ελπίδα. Αλλά η αβεβαιότητα κυριαρχεί σε κάθε συζήτηση αυτή τη στιγμή.
Ακόμα υπάρχει αβεβαιότητα για το τι θα συμβεί στους κρατούμενους καθώς, το Ισραήλ έχει την τάση να συλλαμβάνει εκ νέου Παλαιστίνιους λίγο μετά την απελευθέρωσή τους σε ανταλλαγές αιχμαλώτων, δήλωσε η Ταχάνι Μουσταφά, εμπειρογνώμονας για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR).
Τον Νοέμβριο του 2023, το Ισραήλ απελευθέρωσε 240 Παλαιστίνιους κρατούμενους σε ανταλλαγή με Ισραηλινούς ομήρους που κρατούσε η Χαμάς στη Γάζα, στο πλαίσιο μιας προσωρινής συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός.
Λίγες εβδομάδες αργότερα, το Ισραήλ συνέλαβε εκ νέου 30 από αυτούς τους ανθρώπους.
«Το Ισραήλ έχει μακρά ιστορία χρήσης της φυλάκισης και των συλλήψεων ως πολιτικού όπλου, και μερικές φορές αυτό μπορεί να γίνεται για λόγους διαπραγμάτευσης σε μεταγενέστερη ημερομηνία», δήλωσε η Μουσταφά στο Al Jazeera.
«Δεν υπάρχει επίσης καμία εγγύηση [με την τρέχουσα συμφωνία] ότι όσοι απελευθερώνονται δεν θα συλληφθούν εκ νέου», πρόσθεσε.
Πηγές: Al Jazeera, Middle East Eye
Δημοσίευση: ertnews.gr
