Από τους αιγυπτιολόγους όλα να τα περιμένεις.
Σε μια πρώτη ανάγνωση, αυτή η είδηση θα έπρεπε να είναι μάλλον αποκρουστική. Ομως τελικά δεν είναι.
Οι μούμιες μυρίζουν τελικά πολύ καλά.
«Στις ταινίες και τα βιβλία συμβαίνουν τρομερά πράγματα σε όσους μυρίζουν μουμιοποιημένα σώματα», δήλωσε η Σεσίλια Μπεμπίμπρε, διευθύντρια έρευνας στο Ινστιτούτο Βιώσιμης Κληρονομιάς του University College του Λονδίνου.
«Μας εξέπληξε η ευχάριστη οσμή τους.»
«Ξυλώδες», «πικάντικο» και «γλυκό» ήταν οι κορυφαίες περιγραφές από αυτό που κατέληξε να μοιάζει περισσότερο με …δοκιμή αρωμάτων ή γευσιγνωσία κρασιού.
Ανιχνεύθηκαν επίσης αρωματικές νότες, οι οποίες θα μπορούσαν να προέρχονται από ρητίνες πεύκου που χρησιμοποιούνταν στην ταρίχευση.
Η μελέτη που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη στο Journal of the American Chemical Society χρησιμοποίησε τόσο χημική ανάλυση όσο και μια ομάδα ανθρώπων για να αξιολογήσει τις οσμές από εννέα μούμιες ηλικίας 5.000 ετών που είτε ήταν αποθηκευμένες είτε εκτίθενται στο Αιγυπτιακό Μουσείο στο Κάιρο.
Αρχαιολόγοι, ιστορικοί, συντηρητές, ακόμη και συγγραφείς μυθοπλασίας έχουν αφιερώσει χρόνο και έχουν γράψει πάμπολλα για το θέμα.
Το άρωμα ήταν ένα σημαντικό στοιχείο στη διαδικασία μουμιοποίησης που χρησιμοποιούσε έλαια, κεριά και βάλσαμα για να διατηρήσει το σώμα και το πνεύμα για τη μετά θάνατον ζωή.
Η πρακτική προοριζόταν σε μεγάλο βαθμό για τους Φαραώ και η αρχοντιά και οι ευχάριστες μυρωδιές συνδέονταν με την αγνότητα και τις θεότητες, ενώ οι άσχημες μυρωδιές ήταν σημάδια διαφθοράς και φθοράς.
Χωρίς να γίνει δειγματοληψία από τις ίδιες τις μούμιες, οι οποίες θα μπορούσαν να προκαλέσουν φθορά, ερευνητές από το UCL και το Πανεπιστήμιο της Λιουμπλιάνα στη Σλοβενία μπόρεσαν να μετρήσουν εάν τα αρώματα προέρχονταν από τις ίδιες τις μούμιες, φυτοφάρμακα ή άλλα προϊόντα που χρησιμοποιούνται για συντήρηση ή από αλλοίωση λόγω μούχλας, βακτηρίων ή μικροοργανισμών.
«Ανησυχούσαμε πολύ μήπως ανακαλύπταμε οσμές πτωμάτων σε αποσύνθεση, κάτι που δεν ίσχυε», είπε ο Μάτιγια Στιρλτς, καθηγητής χημείας στο Πανεπιστήμιο της Λιουμπλιάνα.
Η Μπάρμπαρα Χούμπερ, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Γεωανθρωπολογίας Max Planck στη Γερμανία που δεν συμμετείχε στη μελέτη, είπε ότι τα ευρήματα παρέχουν κρίσιμα δεδομένα για ενώσεις που θα μπορούσαν να διατηρήσουν ή να αποδομήσουν μουμιοποιημένα λείψανα.
Οι πληροφορίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την καλύτερη προστασία των αρχαίων σωμάτων για τις μελλοντικές γενιές.
«Ωστόσο, η έρευνα υπογραμμίζει επίσης μια βασική πρόκληση: οι μυρωδιές που ανιχνεύονται σήμερα δεν είναι απαραίτητα αυτές από την εποχή της μουμιοποίησης», είπε η Χούμπερ. «Κατά τη διάρκεια χιλιάδων ετών, η εξάτμιση, η οξείδωση, ακόμη και οι συνθήκες αποθήκευσης έχουν αλλάξει σημαντικά το αρχικό άρωμα».
