Kορίτσια, θα το πω με αγάπη. Δείτε το σαν φιλική συμβουλή από έναν άντρα που λατρεύει το γυναικείο φύλο – κι αν ήταν στη θέση του Αδάμ, θα είχε φάει ένα καφάσι μήλα από την Εύα, επαναλαμβάνοντας το προπατορικό αμάρτημα κάθε μέρα. Άκουσον μεν, πάταξον δε.
Δεν είναι προσπάθεια εκθεμελίωσης του me too. Δεν είναι ευθεία βολή στο body positivity. Δεν είναι ύπουλο σαμποτάζ στο empowerement. Γενικά, δεν έχω καμιά πρόθεση να υποτιμήσω καμιά από τις ωραίες αυτές αμερικάνικες λέξεις. Που, αν και αμερικανουριές στην υπερβολή τους, έχουν ισορροπήσει το κοινωνικό σύμπαν σε ένα πιο πολιτισμένο και ανθρώπινο επίπεδο.
Όμως δε γίνεται να μην το πω. Κορίτσια, συγνώμη ειλικρινά, αλλά αυτό το Brazilian bikini δεν πάει σε όλα τα ποπουδάκια. Πώς να το κάνουμε δηλαδή.
Το πρόσεξα στις παραλίες. Όσο πιο “αταίριαστοι” οι γλουτοί, τόσο το μπικίνι τείνει να σμικρυνθεί σε επίπεδο dental floss. Ο μαθηματικός νόμος του αντιστρόφως ανάλογου.
Για να μην παριστάνω τον κήνσορα, ομολογώ πως ισχύει το αντίστοιχο και για μένα. Όσο και να είναι της μόδας το μαγιό – βερμούδα που λανσάρει ο Αντετοκούμπο, δε μπορώ να το φορέσω. Δεν είμαι πρώτο μπόι. Θα το βαλω και θα νομίζει κανείς ότι το μαγιό με κατάπιε. Κι όσες από εσάς θα με βλέπατε να το φοράω, θα γελούσατε από μέσα σας – και με το δίκιο σας. Εχω όμως κι άλλες στιλιστικές επιλογές. Δεν έχω ποτέ μόνο μια.
Κάθε φορά, η μόδα βάζει μια τρικλοποδιά σε όσους την ακολουθούν τυφλά. Σε ό,τι αφορά στις γυναίκες, στα 90s, την εποχή των χαμηλοκάβαλων, έπρεπε να έχεις μέση δαχτυλίδι για να τα βάλεις. Αργότερα, την εποχή των ψηλοκάβαλων, έπρεπε να έχεις ένα σχετικό μπόι. Τώρα, το Brazilian, θέλει απλά ….βραζιλιάνικες αναλογίες και γλουτούς – μάρμαρο, που αποτελούν όμως σήμα κατατεθέν εκείνου ειδικά του λαού (σημειωτέον, οι Βραζιλιάνες έχουν κι εκείνες το δικό τους κόμπλεξ με το μικρό στήθος τους).
Αντίστοιχες στιλιστικές μπανανόφλουδες έχουν πατήσει και οι άντρες. Ίσως και περισσότερες. Θυμηθείτε μόνο τον Κωνσταντάρα στις ταινίες με τα ανοιχτά πουκάμισα και τα χαϊμαλιά.
Αλλά η μόδα δεν είναι για να την υπακούμε τυφλά, σαν κοπάδι. Είναι για παίξουμε το αρχέγονο παιχνίδι της κομψότητας και της σεξουαλικότητας, κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο, σε μια διαρκή ψευδαίσθηση ανανέωσης. Και η κομψότητα, δεν είναι ανάλογη με το “όλα στη φόρα”. Είναι για να κρύβει ατέλειες (που όλοι έχουμε) και να αναδεικνύει αρετές. Ακριβώς γι αυτό, σού δίνει πολλές και διαφορετικές επιλογές. Διάλεξε και πάρε.
Όσο για το Brazilian, δεν είναι σέξι από μόνο του. Το sexy, η ζωώδης έλξη που μπορείς να προκαλέσεις σε ακτίνα γύρω σου (συχνά μάλιστα έλκοντας τους λάθος ανθρώπους), αφορά στο βλέμμα και το attitude που εκπέμπεις. Την αύρα σου δηλαδή. Η Oύρσουλα Αντρες δεν το χρειάστηκε στα 60s. Oύτε η Μπριζίτ Μπαρντό. Κι όσο για την Πάμελα Άντερσον κάποτε στο Baywatch, σκορπούσε απλόχερα τα εγκεφαλικά με ένα ολόσωμο κόκκινο μαγιό που σήμερα θα θεωρούνταν ράσο.
Οπότε ναι μεν, αλλά …όχι και τόσο. Έτσι κι αλλιώς, σάς αγαπάμε όπως κι αν είστε. ”Αν μια γυναίκα κοιμάται μοναχή, εμείς, όλοι οι άντρες, φταίμε”, είχε πει ο Καζαντζάκης.
Γ. Κυπ.
