To τελευταίο σόου στη Βουλή ήταν αφόρητο. Βαρετό σαν μεσημεριανή αμερικανική κωμωδία. Θεατρινίστικα συγκρουσιακό σαν αγώνας wrestling. Το τίποτε σε κοινοβουλευτικό περιτύλιγμα. Η Ζωή να ποδοπατεί οποιονδήποτε σαν ταύρος στους δρόμους της Παμπλόνα, και οι υπόλοιποι σε ρόλο ταυρομάχου γύρω της. Ο Βελόπουλος ”μόνος μου και όλοι σας”, ο Ανδρουλάκης, η ΝΙΚΗ…
Η μόνη διαφορά του με το κανονικό τσίρκο ήταν η τέντα. Από σαλτιμπάγκους και θηριοδαμαστές ήμασταν πλήρεις.
Ο κόσμος έχει βαρεθεί εδώ και καιρό. Τους πάντες. Είναι τρομερά επικίνδυνο. Αλλά ακόμα πιο επικίνδυνο είναι το γεγονός ότι τα κόμματα δεν έχουν καμιά διάθεση να φρεσκάρουν το λόγο και τη συμπεριφορά τους. Απέναντι στην Gen Z που παίρνει τώρα τα ηνία στην κοινωνία και τη Γενιά Αλφα, που έπεται.
Οι σημερινοί νέοι δεν έχουν τίποτε κοινό με τους γονείς τους. Το ότι δεν επαναστατούν, όπως το Μάη του 68, δεν είναι λόγω κάποιας εδραιωμένης κουλτούρας πασιφισμού. Απλά χέστηκαν. Δεν γουστάρουν και τέλος. Σηκώνονται και φεύγουν από τη δουλειά τους, από την κοπέλα τους, από τη ζωή τους, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Σιγά μη βγουν και στους δρόμους. Παραιτούμαι και πάω παρακάτω ρε γελοίοι φασαίοι. Αυτό μάς λένε.
Κι εκεί, στο παρακάτω, δεν υπάρχει κανείς να τούς πει τι θα συναντήσουν. Ποια ιδεολογία θα τούς χαμογελάσει σαγηνευτικά και θα τούς κλείσει το μάτι. Πώς θα παρουσιαστεί και τι θα υπόσχεται.
Να θυμίσώ μόνο πως η λέξη Ναζί, ή Νάτσι στα γερμανικά, προκύπτει από τις λέξεις Νational Sozialist. Κοντολογίς, Πατριώτης Σοσιαλιστής. Έτσι συστήθηκε ο Χίτλερ τότε. Και υποσχέθηκε πως θα βγάλει τον κόσμο από τη φτώχεια και θα επιστρέψει την κλεμμένη του υπερηφάνεια. Τιμωρώντας τους προδότες. Μake Germany Great Again, με άλλα λόγια…
Ετσι για να μην ξεχνάμε πόσο εύκολο είναι να παίζεις με τις λέξεις, όταν αυτές δεν έχουν πια κανένα απολύτως νόημα….
Γ.Κυπαρίσσης
