Το παιχνίδι του Τζέραλντ, δεν παίζεται

Ξεκινάμε προειδοποιώντας: Το Παιχνίδι του Τζέραλντ, δεν είναι θρίλερ από αυτά που έχεις συνηθίσει. Είναι πιο τρομακτικό; Όχι. Είναι πιο «ακίνδυνο»; Ούτε. Είναι πιο «ψυχολογικό»; Δεν θα το λεγα. Τότε τι έχει που δεν έχουν τα άλλα;

Το στόρι είναι για ένα ζευγάρι που πηγαίνει σε ένα εξοχικό σπίτι δίπλα σε μια λίμνη προκειμένου να αναζωογονήσει λίγο την ερωτική του ζωή. Όμως δεν θα την αναζωογονήσει. Στην πραγματικότητα τίποτα δεν θυμίζει «ζωή» στον τρόπο που εξελίσσονται τα πράγματα. Η δε γυναίκα βρίσκεται μόνη (είναι όμως όντως μόνη;) δεμένη με χειροπέδες σε ένα κρεβάτι, μην μπορώντας να λυθεί. Από εκεί και πέρα όλα γίνονται πιο σκοτεινά.

Το παιχνίδι του Τζέραλντ δίχασε λίγο το κοινό. Όμως πρόκειται για ένα θρίλερ που ανατρέπει τις βασικές νόρμες, κι ας φαίνεται πως τις υπηρετεί. Είναι βασισμένο δε, σε βιβλίο του Stephen King. Εκεί που νομίζεις ότι σαλεύει το μυαλό της πρωταγωνίστριας (μα τι ωραία που παίζει  η Κάρλα Γκουτζίνο η άτιμη, όπως και στο Haunting of Hill House, σε καθηλώνει πραγματικά) φαίνεται ότι έχει περισσότερη διαύγεια από τον καθένα. Εκεί που νομίζεις ότι έχει να αντιμετωπίσει τα φαντάσματα του σήμερα, εκείνη αντιμετωπίζει τα φαντάσματα του χθες. Κι εκεί που νομίζεις ότι πρόκειται για μια υπερφυσική ιστορία ανάμεσα στον άνθρωπο και τον θάνατο, τελικά είναι μια ιστορία ανάμεσα στον άνθρωπο και τον… άνθρωπο. Σου δώσαμε ένα hint! Ψήθηκες;