Η κατάντια μιας κοινωνίας φαίνεται κι από το είδος και την ποιότητα των ψεμάτων της. Οταν οι δυο πρωταγωνιστές – καρικατούρες του ΟΠΕΚΕΠΕ προσπαθούν να μάς πείσουν ότι έχουν εξαπατήσει εκτός των άλλων και τον νόμο των πιθανοτήτων, κερδίζοντας απανωτές φορές στο τζόγο, εκεί το καταλαβαίνεις.
Το ψέμα είναι ανανδρία, είχε πει ο Καζαντζάκης. Αλλά το να λένε μες στη μούρη μας τόσο φτηνιάρικα, ξεδιάντροπα, υποτιμητικά, ασύστολα, απύθμενα, ανερυθρίαστα ψέματα με απάθεια, αν μη τι άλλο είναι κι αυτό μια αξιοζήλευτη, ανώτερη δεξιότητα. Που πλάκα πλάκα, ίσως είναι κι η σημαντικότερη αυτής της υπέροχης κοινωνίας, που καλλιεργήθηκε στα ιερατεία των εργατοπατέρων του ΠΑΣΟΚ κάποτε και στα γαλάζια τρακτέρ αργότερα.
Ποιο είναι το χειρότερο; Αυτό που υποδηλώνουν με τα ψέμματά τους: “Θα σου πω το φτηνότερο ψέμα, βουλευταράκο μου, κι εσύ θα κάνεις ότι το πιστεύεις. Γιατί κάποια στιγμή, κάτι τέτοιο θα πεις κι εσύ – αν δεν το ‘χεις ήδη πει”.
Συγχαρητήρια σε όλους μας.
Γ.Κυπαρίσσης
